Siðareglur ISH

Siðareglurnar voru uppfærðar í júlímánuði 2018. Hér er hlekkur á enskan texta þeirra.

Dáleiðslufélag Íslands hlýtir siðareglum alþjóðasamtaka um dáleiðslu (International Society of Hypnosis).

Fyrir einstaka meðlimi ISH.

Aðildarfélög ISH (CS) geta þróað sínar eigin siðareglur, í samræmi við siðareglur ISH.

ISH leggur áherslu á að efla og viðhalda ströngustu faglegum stöðlum við iðkun dáleiðslu í klínísku starfi, kennslu- eða tilraunaskyni og við miðlun upplýsinga um dáleiðslu.

1. Fagleg framkoma við sjúklinga eða einstaklinga

1.1. Allir meðlimir ISH eru fagmenn í sjálfu sér og í notkun dáleiðslu ættu þeir að fylgja nákvæmlega þeim stöðlum sem krafist er af þeim af eigin starfsgrein.

1.2. Þegar dáleiðsla er notuð ættu meðlimir ISH alltaf að setja velferð sjúklings í klínískum aðstæðum í forgang, sem og viðfangsefnisins sem tekur þátt í vísindarannsóknartilraunum.

1.3. Viðhalda skal viðeigandi öryggisráðstöfunum þegar klínískur sjúklingur eða þátttakandi í tilraunum verður fyrir óvenjulegu álagi eða annars konar áhættu. Þegar streita eða áhætta er um að ræða ætti að upplýsa sjúklinginn eða einstaklinginn og veita samþykki. Ef þú ert í vafa um siðferðilegar meginreglur og áhættu sem því fylgir, ætti læknirinn að ráðfæra sig við viðeigandi hæfa samstarfsmenn sem einnig eru sérfræðingar í dáleiðslu.

2. Notkun dáleiðslu í faglegu starfi

2.1. Fyrir hvern ISH meðlim sem hyggst nota dáleiðslu í klínískum eða tilraunaskyni er ráðlagt að mæta á þjálfunarnámskeið sem uppfyllir staðla ISH þjálfunar.

2.2. Í krafti aðildar sinnar eru meðlimir ISH ábyrgir fyrir því að nota dáleiðslu innan takmarkana faglegs starfs síns og aðeins í þeim tilgangi sem þeir eru hæfir, hafa leyfi og/eða votta af CS. Þetta felur í sér að þeir meðlimir sem nota dáleiðslu í klínískum eða lækningalegum tilgangi ættu að hafa tekið sér eða taka að sér faglega menntun í þeirri tegund meðferðar sem viðurkennd er af heilbrigðisþjónustu, félagsþjónustu eða menntamálaráðuneyti lands síns.

2.3. Notkun félagsmanna á dáleiðslu í faglegu starfi sínu ætti að vera í fullu samræmi við faglega staðla og skyldur í starfi sínu og tengdar væntingar yfirmanna, atvinnurekenda og fagfélags.

2.4. Undantekningar eru gerðar fyrir nemendur í þjálfun í viðeigandi vísindagreinum eða starfsgreinum.  ISH viðurkennir að dáleiðsla geti verið notuð á viðeigandi hátt af hjúkrunarfræðingum eða sjúkraliðum undir stöðugu og beinu eftirliti einstaklings sem hefur tilskilið leyfi og þjálfun sem myndi leyfa aðild að ISH og sem hefur samþykkta skuldbindingu við siðareglur þess.

3. Framkvæmd einkameðferðar

3.1. Almenningur getur leitað til félagsmanna til einkaráðgjafar og meðferðar í krafti þess að tilheyra ISH. Ef ISH meðlimur, sem þannig er leitað til, hyggst líta á slíkan einstakling sem einkasjúkling verður hann eða hún fyrst að tryggja að viðkomandi sé fullkomlega meðvitaður um þá meðferðaraðstöðu sem honum stendur til boða innan heilbrigðisþjónustunnar og í gegnum menntamálaráðuneytið.

3.2. Félagsmenn ISH skulu aðeins fara í einkameðferð ef það samræmist reglum og siðareglum fagfélags þeirra og faglegum stöðlum og skyldum í starfi þeirra. Þeir ættu að takmarka einkastörf sín við þau vandamál sem þeir eru hæfir til að taka að sér innan heilbrigðisþjónustunnar, félagsþjónustunnar eða menntamálaráðuneytisins í landi sínu.

4. Kennsla dáleiðslu og beiting hennar í ófaglegu starfi

4.1. Meðlimur ISH ætti ekki að styðja klíníska eða tilraunakennda iðkun sem og kennslu dáleiðslu þeirra sem ekki hafa dáleiðsluþjálfun sem uppfyllir staðla ISH.

4.2 Félagi í ISH skal ekki veita einstaklingum eða hópum kennslu í dáleiðsluaðferðum sem fela í sér einstaklinga sem ekki eru hæfir til aðildar að ISH sem nú eru óhæfir til aðildar að ISH. Fyrirlestrar sem upplýsa leikmenn um dáleiðslu eru aðeins leyfðir þegar þeir innihalda ekki sýnikennslu eða kennsluefni sem felur í sér dáleiðslutækni. Leikmenn eru þeir sem eru taldir óhæfir til aðildar að ISH.

4.3. Samráð við leikmenn fjölmiðla eða aðra samskiptamiðla er heimilt til að gagnast þekkingu og skilningi almennings á dáleiðslumálum. Viðræður við fulltrúa fjölmiðla og útvarps- eða sjónvarpsframkomu eru velkomnar svo framarlega sem þær eru í samræmi við markmið ISH aðildarfélags og siðareglur þess.

5. Notkun nafns félagsins

5.1. Aðeins núverandi (gjöld eru greidd) einstakir ISH félagar og ISH stofnfélög (en ekki meðlimir þeirra) mega nota upphafsstafi og merki ISH á eftir nöfnum sínum. Hins vegar, þar sem það er mögulegt, verða meðlimir að tilgreina fullt nafn International Society of Hypnosis, í þeim tilgangi að upplýsa og fræða almenning.

6. Dáleiðsla og skemmtun

6.1. Enginn ISH meðlimur ætti að bjóða upp á þjónustu í þeim tilgangi að skemmta sér opinberlega eða vinna með einstaklingi eða stofnun sem stundar opinbera skemmtun.

6.2. Ef félagsmaður ISH brýtur gegn þessum siðareglum og er vakin athygli stjórnar á, þá mun formaður siðanefndar ISH hafa samband við þann meðlim til að fá skýringar og rannsaka brotið. Niðurstaða þeirrar rannsóknar mun skera úr um hvort viðkomandi megi halda aðild að ISH.

7. Lokaorð

Það er viðurkennt að engar siðareglur geta náð yfir alla þá starfshætti sem taldar eru siðferðilegar. Þess vegna er ætlast til þess að læknar, kennarar og vísindamenn á sviði dáleiðslu fari eftir eigin faglegum siðareglum og lögum og reglugerðum eigin lands.

Viðbót

Fyrir þátttakendur á ISH þingi.

Allir skráðir þátttakendur ISH þingsins skulu fara eftir eftirfarandi:

Félagsmenn skulu ávallt vera meðvitaðir um undirritaða skuldbindingu sína um að nota dáleiðslu aðeins í þeim tilgangi sem þeir eru faglega hæfir til og innan strangra takmarkana faglegs starfs síns. Þetta felur í sér að þeir meðlimir sem nota dáleiðslu í einhverjum klínískum eða lækningalegum tilgangi ættu að hafa tekið sér eða taka að sér faglega menntun í þeirri meðferð sem viðurkennd er af heilbrigðisþjónustu, félagsþjónustu eða menntamálaráðuneyti lands síns.

Félagsmenn skulu aðeins nota dáleiðslu í starfi sínu ef og að svo miklu leyti sem það samrýmist reglum og siðareglum fagfélagsins og erindisbréfum starfs síns. Þeir ættu að takmarka notkun dáleiðslu við þau vandamál sem þeir væru viðurkenndir sem hæfir til að takast á við innan heilbrigðisþjónustu, félagsþjónustu eða menntamálaráðuneytis lands síns.

1 Nokkur lönd þekkja svokölluð „dáleiðslulög“, t.d. í Stóra-Bretlandi (l952), en ef þau fjalla aðeins um notkun dáleiðslu í skemmtun er það talið ekki skipta máli fyrir hegðun meðlima ISH. Ef sú staðreynd að meðlimur brýtur þessar leiðbeiningar er vakin athygli landsráðsins þá mun formaður siðferðisnefndar ISH skrifa þeim meðlimi til skýringar. Ef ráðið er ekki sátt eða telur líklegt að brot haldi áfram, þá má afturkalla aðild viðkomandi.

2 Oftar en ekki eru fyrirspyrjendur og jafnvel heimilislæknar þeirra ekki meðvitaðir um að rétt hjálp við vandamáli þeirra er fáanleg á klínískri sálfræðideild þeirra, barnaleiðbeiningadeild og svo framvegis. Þeir geta því ranglega trúað því að eini kosturinn sem þeim stendur til boða sé að leita aðstoðar „dáleiðara“. Lands- og deildarritarar gæta þess vandlega þegar þeir svara slíkum fyrirspurnum að viðkomandi sé að fullu upplýstur um staðbundna aðstöðu sem er í boði og um verklagsreglur sem felast í því að fá viðeigandi aðstoð.

3 Ályktun samþykkt af meðlimum stjórnarskrárfélaga og breytt á óformlegum fundi fulltrúaráðsins í október 2002.